رفتن به مصر افسون‌کننده است. حتی اگر این مصر اهرام ثلاثه نداشته باشد.
رفتن به فرحزاد هم حال و هوایی دارد. جایی که بساط چای و قلیان ندارد، با روح بیابان می‌توان خلوت کرد. این روزها، وقت سفر به کویر است.
وقت دیدار از یکی از عجایب دنیا. اگر به کویر لوت بروید، دیدار از حکومت‌ها و شهر خیالی لوت، دیدار از شهر جن و پری است. و اگر به دشت کویر بروید، روستاهای زیبای کویری و خانه‌های خشتی به شما روی خوش نشان می‌دهند. شترسواری و دیدن آسمان شب کویر و راه رفتن بر روی شنزار مصر کم از افسون مصر ندارد.
اگر قصد سفر به کویر را دارید طوری برنامه‌ریزی کنید که هم روز کویر را ببینید و هم شب به یادماندنی‌اش را تجربه کنید. هم از طلوع خورشید حظ ببرید و هم با غروب، رنگ درمانی کنید.
نام صاحبخانه‌ای که در روستای گرمه، نقش هتل کویری را بازی می‌کند، آقا مازیار است.
زندگی آقا مازیار خود به تنهایی یکی از جاذبه‌های توریستی است که باید بشنوید. او در فرانسه معماری خوانده و همسرش هم یک زن فرانسوی است.
هتل کویری گرمه حدود 400 سال قدمت دارد. در این هتل به شما غذا می‌دهند و شترسواری هم می‌توانید بکنید.
یکی از مسیرهای سفر به دشت کویر به این ترتیب است: تهران – سمنان – دامغان و تغییر مسیر به طرف جنوب و از جاده معلمان به سمت جندق – روستای مصر و فرحزاد – خور – روستای گرمه – انارک – نایین – زواره و اردستان – آران و بیدگل – تهران، و به این ترتیب یک دایره کامل را می‌توان در سفری چند روزه به کویر داشت.
برای اقامت جندق را انتخاب نکنید. این شهر هیچ مهمانسرایی ندارد. اما فراموش نکنید آب‌انبارها و قلعه انوشیروان عادل را ببینید.
راست راست تا فرحزاد
شترسواری در کویر، آن هم از نوع راست راست نه دولا دولا. این مسیر بین روستای مصر و فرحزاد است که می‌توانید با شتر آن را طی کنید. این سفر 2 ساعته خیلی می‌چسبد
این خانه آقای حیدری در روستای مصر است که اتاق‌هایش را به دوستداران کویر اجاره می‌دهد. بیشتر خانه‌های کویری به شکل حیاط مرکزی هستند و اتاق‌ها در اطراف حیاط قرار دارند. معمولا یک باغچه کوچک در وسط حیاط، تداعی‌کننده آرزوی سایه و سرسبزی و باروری مردم کویر است. این نوع حیاط، روحیه درونگرای این‌جا را نشان می‌دهد
این هم یک نمونه از شومینه‌های خانه‌های کویری. از این‌جا می‌شود فهمید که هوای کویر در شب‌های زمستان چقدر می‌تواند سرد باشد. کویر یعنی خاک و خورشید. بالای شومینه نقشی از خورشید را با خاک کویر می‌بینید
تا وقتی که من روبه‌روی دخترک ایستاده بودم، محجوب به کناری نشسته بود. وقتی احساس کرد که من رفته‌ام شروع کرد به لباس شستن. مردم مصر در خانه‌هایشان لوله‌کشی آب دارند ولی خیلی از آنها ترجیح می‌دهند این‌جا لباس‌ها را بشویند. جالب این‌جاست که در این رود کوچک ماهی‌های خیلی ریز شنا می‌کردند. احتمالا مزه پودر لباسشویی خیلی هم بد نیست
حتی اگر درِ یک خانه کویری باز باشد چیزی از اندرونی خانه معلوم نیست. تازه بعد از این پیچ به حیاط می‌رسیم. اگر خوب دقت کنید روی دیوار روبه‌رو، چند طلسم و نظر قربانی را می‌بینید
یک نگاهی به نقشه بکنید. روستای فرحزاد را در نزدیکی جندق پیدا کنید. به نظرتان این‌جا وسط وسط کویر نیست؟ دست مریزاد به این روستاییان. مرحبا به این سرسبزی و آبادانی. این‌جا اراده آدم سبز می‌شود
این همه آدم راهشان را حدود 70 کیلومتر (رفت و برگشت) از جاده اصلی دور کردند تا از این خانه کویری که صاحبش آن را به یک هتل کویری تبدیل کرده، دیدن کنند. هتل «آتشونی» واقع در روستای گرمه آنقدر پررونق است که در فصل پاییز و زمستان باید از دو ماه قبل آن را رزرو کنی. یک هتل با معماری اقلیمی آنقدر برای جهانگردان خارجی جذاب هست که سراغش بروند و چند شبی را در آن به سر برند. اگر شانس بیاورید و اتاق‌های پشت‌بام گیرتان بیاید، دیگر چه شود
روستای فرحزاد یکی از نزدیک‌ترین روستاها به مصر است. فقط سه خانوار در آن‌جا زندگی می‌کنند. شاید تا سال دیگر حتی آنها هم آن‌جا نمانند. زن‌هایشان می‌گفتند می‌خواهند بروند به شهر
درود
یک شب با دو مهمان خارجی از فرانسه و بلژیک مهمان خانه ی مازیار بودیم و به این استناد که او فرانسه معماری خوانده است و فرانسه بلد است به مهمانان معرفی کردم و وقتی مهمانان به فرانسه شروع به صحبت با وی کردن مازیاد سقف را نگاه می کرد و هر چه فرانسه با وی صحبت کردیم دریغ از نیم کلمه که فهمیده باشد. لطفا ادم ها را بیخود بزرگ نکنید برای خود افراد بیش از همه خطرناک و ویران کننده و نابود کننده است. مازیار فرانسوی بلد نیست فرانسه دانشجو نبوده و همسرش نیز فرانسوی نیست