جکوی انگشت کوتاه ایرانی

نام علمی : stenodactylus affinis

نام انگلیسی:  iranian narrow fingered g    

نام فارسی: جکوی انگشت کوتاه ایرانی

مشخصات: پشت بدن با 4 نوار عرضی هلالی شکل؛ 10 تا 11 فلس در لب بالا؛ اندامهای حرکتی پیشین به آن طرف نوک پوزه نمی رسند؛ متوسط اندازه پوزه تا مخرج 60 میلیمتر؛ انگشتها دارای 3 ردیف فلس در سطح زیرین؛ منافذ پیش مخرجی اغلب وجود دارند.
رنگ آمیزی: سطح رویی بدن خاکستری حنایی یا قهوه ای با خالهای تیره تر، نقاط روشن و 4 نوار عرضی هلالی شکل تیره، اولی بر پشت سر و آخری بر ناحیه خاجی؛ 6 تا 8 نوار تیره روی دم؛ لبها با نوارهای عمودی تیره؛ سطح شکمی مایل به سفید.
 

زیستگاه: نواحی بیابانی خشک، در زمینهای دشتی رسوبی یا شنی با پوشش گیاهی اندک و یا در زمینهای کشاورزی.
 

عادات و رفتار: اغلب شبها فعالند؛ بیشتر زیر سنگها مخفی می شوند؛ معمولاً آنها را می توان در شب روی جاده ها و سنگهای مسطح یافت؛ از حشراتی مانند راست بالان، شب پره ها و غیره تغذیه می کنند.
 

پراکندگی جهانی: ایران، عراق.
 

اندازه: نوک پوزه تا مخرج 60 میلیمتر دم 29 میلیمتر.
 

ملاحظات: Anderson دو نمونه هم تیپ را مورد مطالعه قرار داده است؛ این نمونه های ماده، 2 منفذ پیش مخرجی داشته که توسط 7 فلس کوچکتر از هم جدا شده اند، سوراخ بینی مابین سپر پوزه ای، اولین فلس لب بالا و 3 فلس بینی بوده، و اولین فلس بینی در تماس با سپر پوزه ای است. محل نمونه تیپیک از ایران، تنگستان، واقع در استان بوشهر می باشد.