منطقه شکار ممنوع دریاچه مهارلو، شیراز

نام انگلیسی:  Maharloo lake hunting prohibited region    

نام فارسی :  منطقه شکار ممنوع دریاچه مهارلو

 

 

موقعیت جغرافیایی

موقعیت جغرافیایی

دریاچه مهارلو در ۱۸ کیلومتری جنوب شرقی شیراز بین طول جغرافیایی E5242 و E5259 و عرض شمالی N2918 و N2932 قرار دارد.

وسعت منطقه: ۲۵۰۰۰ هکتار
ارتفاع از سطح دریا: ۱۴۸۰ متر
عمیق ترین نقطه دریاچه : ۲ متر
 
حدود چهارگانه منطقه شکار ممنوع دریاچه مهارلو
شمال: حریم دریاچه مهارلو بعد از روستای نیلگونک در امتداد جاده ماشین رو تا حوالی روستای گشتگان بالا.
شرق: از حوالی روستای گشنگان بالا در امتداد جاده خاکی جیپ رو پس از گذشتن از شرق ارتفاع ۱۷۴۷ متری به آبادی قند یلک و در امتداد همین جاه به روستای ۱ علی دوست و درحریم دریاچه تا حوالی روستای چاه انجیر جنوب: از حوالی روستای چاه انجیر در امتداد جاده تابستانی بخورد به جاده آسفالته شیراز سروستان در محل روستای سیف آباد حریم دریاچه در امتداد جاده آسفالته شیراز تا روستای مهارلو
غرب: حریم دریاچه از روستای مهارلو در امتداد جاده آسفالته شیراز تا برم شور پائین و در حریم دریاچه و تالاب بخورد به جاده ماشین رو در حوالی روستای نیلگونک
 
وضعیت طبیعی و حوزه آبریز
این منطقه با ارتفاع ۱۴۶۰ متر نسبت به سطح دریا بصورت دریاچه با آب شور و شیرین در محل ورودی آبریزها بصورت تالابی و نی زار می باشد و در ضلع شرقی از روستای گشتگان بالا تا روستای اعلی دولت قسمتی از منطقه کوهستانی می باشد که بدلیل اهمیت زیستگاهی جزء محدوده می باشد و حوزه آبریز شامل چشمه قصر قمشه،‌چنار سوخته، رودخانه خشک،‌ زهکش فرودگاه،‌زهکش خط لوله گاز،‌چشمه پیربنو ، چشمه کوشک خلیل باباخانی – چشمه دهنو و باباجاجی می باشد.
گونه های گیاهی تالاب مهارلو
انواع گیاهان حاشیه ای جو، خارشتر،‌توت، انجیر،‌انار،‌بید و گیاهان تالاب گز (Tamarix) مورا (Suaeda) – ازتیره اسنفاجیان (Salicoruia) گیاهان شوربستر (Phragmatis) ،‌نی (Typha) ، لوئی (Charasp)
 
گونه های جانوری تالاب
پرندگان شامل بیش از ۲۶ گونه پرنده اعم از گونه های مهاجر و بومی می باشد.
اعم پرندگان زادآور تالاب عبارتند از: انواع آبچلیک ها نظیر چوپان، نوک خنجری،‌انواع سلیم ها بخصوص سلیم طوقی کوچک ، سلیم شنی.
در نی زارهای ضلع شمال غربی و نی زارهای بر مشور انواع پرندگانی نظیر حواصل ارغوانی ،‌تنجه،‌آنقوت،‌ حواصیل زرد،‌اگرت کوچک،‌زادآوری می نمایند.
گونه های زیادی از انواع اردکها بخصوص اردک گیلار، اردک سرسبز،‌خوتکا و جمعیت کثیری فلامینگو متجاوز از ۱۴۰۰۰ قطعه در تالاب فوق زمستان گذراتی می نمایند.
 
منابع تامین کننده آب تالاب
تالاب مهارلو دارای سه منبع مهم تامین کننده آب می باشد.
۱-رودخانه خشک شیراز: در فصول پرباران این رودخانه میزان متنابهی آب وارد تالاب می نماید که کلیه حوزه بخش غربی شهرستان شیراز را در بر می گیرد.علی رغم اینکه رودخانه فصلی است ولی در سالهای پرباران در تمام طول سال آب به تالاب وارد می نماید.
۲-دشت سلطان آباد و زهکشی پل فسا: در گذشته دشت بصورت یک منطقه تالابی بود ولی با توسعه شهر شیراز (احداث فرودگاه و پایگاه هوایی) و احداث چند رشته زهکش بمنظور دستیابی به زمین این تالاب خشک،‌آب آن از طریق زهکش پا فسا به تالاب وارد می شود که در حال حاضر آبی از این طریق وارد نمی شود.
۳-چشمه های نیلگونک،‌بابونک، در منتهی الیه شمال غرب تالاب: از جمله چشمه های دائمی که مقدار کمی آب وارد بخش شمال غرب تالاب می گردد.
 
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.