راکون

نام علمی : Procyon lotor نام انگلیسی:  Raccoon   نام فارسی: راکون

مشخصات: موها بلند و انبوه به رنگ خاکستری متمایل به سیاه، یک ماسک مشخص در اطراف چشم‌ها وجود دارد. دم دارای پنج تا هفت حلقه است. دست و پا پنج ناخن خمیده دارند که قابل جمع شدن نمی‌باشند. رد پاها شباهت زیادی به رد پای انسان دارد.

اندازه‌ها: طول سر و تنه ۶۰ تا ۹۶ سانتی‌متر، دم ۲۰ تا ۴۰ سانتی‌متر، وزن ۷ تا ۲۰ کیلوگرم.

زیستگاه: در ایران مناطق خزری، بوته‌زارهای نزدیک آب. در سایر کشورها در زیستگاه‌های مختلف و نزدیک مناطق مسکونی.

پراکندگی: در ایران راکون برای اولین بار در ایران توسط مؤلف و با همکاری آقایان اسماعیل مقیدی، محیط بان شکرگزار و احمد برومند در منطقه تالش گیلان در سال ۱۳۷۵ شناسایی شد. به نظر می‌رسد این حیوان از جمهوری آذربایجان وارد ایران شده است (راکون بومی آمریکا است ولی برای تکثیر و استفاده از پوست باارزش آن به سایر نقاط دنیا انتقال یافته است). تاکنون راکون در محدوده شهرستان‌های آستارا، هشتپر و اسالم در استان گیلان مشاهده شده است. ولی گزارش‌های تأیید نشده‌ای مبنی بر وجود آن در منطقه چمستان و ساری در استان مازندران وجود دارد.

پراکنش جهانی:‌ جنوب کانادا، ایالات متحده، پاناما و مکزیک، این حیوان در کشورهای استرالیا، جمهوری آذربایجان، ازبکستان، روسیه و چندین کشور اروپایی رهاسازی شده است.

عادات: شبگرد است، از اوایل غروب شروع به فعالیت می‌کند. به صورت انفرادی و یا گروهی مشاهده می‌شود. لانه معمولاً در سوراخ و یا کنده درختان، شکاف سنگ‌ها و حتی اماکن مسکونی ایجاد می‌شود. به جز در ایام سرد زمستان و یا زمانی که بچه‌ها تازه متولد شده‌اند، بیشتر از یکی دو روز در لانه نمی‌ماند. در فصل زمستان در مناطق سردسیر مانند خرس‌ها به خواب فرو می‌رود ولی در ضربان قلب و درجه حرارت بدن تغییر چندانی مشاهده نمی‌شود. در این فصل آنها از ذخایر چربی بدن استفاده می‌کنند گاهی حدود ۵۰ درصد از وزن خود را از دست می‌دهند. حس بینایی، بویایی و لامسه بسیار قوی است، حس لامسه به خصوص در انگشتان دست و پوزه تمرکز یافته است. راکون به خوبی شنا می‌کند و از درختان بالا می‌رود. دست‌ها به همان مهارت میمون‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

غذا: همه چیزخوار است از میوه‌هایی نظیر تمشک، انجیر، میوه بلوط و مواد حیوانی نظیر تخم و جوجه پرندگان، ماهی، قورباغه تغذیه می‌کند. در منطقه تالش تعداد پنج راکون روی یک درخت انجیر مشاهده شد. همچنین در مناطقی مانند لوندویل و اسالم تعدادی از آنها در اطراف محل تجمع زباله‌ها و مرغداری‌ها مشاهده گردیدند. معمولاً غذا را با دست به دهان می‌گذارد. گاهی اوقات و به خصوص در حالت اسارت، غذا را در آب می‌شوید و سپس می‌خورد.

تولیدمثل: از زمان جفت‌گیری آنها در ایران اطلاعاتی در دست نیست. دوران آبستنی حدود ۶۳ روز است. یک تا هفت و معمولاً سه تا چهار بچه می‌زاید در سه هفتگی چشم‌ها باز می‌شوند حدود چهار ماه شیر می‌خورند و در یک سالگی به سن بلوغ می‌رسند طول عمر در طبیعت حدود پنج سال و در اسارت به ۲۰ سال می‌رسد.

وضعیت فعلی: به علت همه چیز خوار بودن، شبگرد بودن، زمستان خوابی و نداشتن دشمنان طبیعی به خوبی با شرایط زیستگاه خزری سازش یافته و جمعیت آن رو به افزایش گذاشته است. حتی در مناطقی مانند آستارا به مزارع ذرت و در هشتپر به میوه‌هایی مانند انجیر آسیب می‌رساند. چنانچه وضع به همین منوال ادامه یابد می‌تواند به عنوان آفتی جدی برای درختان جنگلی، مزارع و باغات و همچنین تخم جوجه پرندگان تبدیل شود. از طرف دیگر راکون‌ها به بیماری هاری بسیار حساس‌اند که با توجه به حضور آنها در اطراف روستاها می‌تواند به صورت خطری جدی مطرح گردند.