موقعیت جغرافیایى: شهرستان سراوان – بخش سیب و سوران – روستاى سیب
قدمت: دوران اسلامى – قاجار
ویژگیهاى معمارى:
این بنا با استفاده از خشت خام ساخته شده و داراى حصارى از خشت خام به ارتفاع حدود 6 متر است که دور تا دور بناهاى قلعه را محصور نموده است. ارتفاع بلندترین نقطه حدود 22 متر است و در سه گوشه دیوار قلعه 3 برج براى امر دیده بانى تعبیه شده است. از درب ضلع جنوبى تا انتهاى سمت جنوب شرقى داراى پلکانى از خشت خام است که پس از طى 10 پله خشتى به یک درب چوبى دو لنگه با کنده کاریهاى برجسته در کادرهاى مربع شکل بصورت قرینه روبرو مىشویم. ورودى قلعه بوسیله راهى باریک تونل مانند که تاریک نیز مىباشد با یک شیب ملایم به سمت بالا و حیاط قلعه راه دارد. در وسط حیاط قلعه چاه آبى وجود دارد که دور تا دور آن سنگ کارى شده و در ضلع شرقى حیاط دو اتاق به اندازه هاى مختلف و در ضلع جنوبى یک اطاق و در ضلع شمالى نیز یک اطاق با راهرو باریک به سمت مشرق ساخته شده است. محل سکونت صاحب قلعه در ضلع غربى بوده که داراى محوطهاى نسبتاً بزرگ مىباشد. در قسمت مشرق قلعه فضایى به طول 11 متر و عرض 4 متر با پوشش مسطح ساخته شده که شاید براى زندان از آن استفاده مىکرده اند. در ضلع غربى حیاط آثارى از یک تنور براى پخت نان مورد نیاز ساکنین قلعه مشاهده مىشود. در اطاق جنوب شرقى براى صعود به محل دیده بانى یک راه پله خشتى ساخته شده است. این اثر در سال 1370 تحت پوشش سازمان میراث فرهنگى قرار گرفته است.
نظرات بسته شده است.