این بنا در محله خوزان سده از توابع زرین شهر اصفهان واقع شده و بنای اصلی آن مربوط به دوره ایلخانان و حتی قبل از آن است که در دوره‌های بعد بازسازی و تزیین شده است. آثار فعلی مسجد، خاصه تزیینات آن، عمدتاً متعلق به دوره صفویه است. این بنا به صورت چهار ایوانی دارای صحن، ایوان، گنبدخانه و شبستان‌های ستون دار است که با تزیینات کاشی کاری و آجرکاری تزیین و نماسازی شده است. صحن مسجد به شکل مربع است و ایوان‌های چهارگانه شمال و جنوب و خاور و باختر آن قرینه‌اند. ایوان جنوبی به وسیله مدخلی که دو طبقه است، به محوطه زیر گنبد مربوط می شود. چهار زاویه داخل گنبد با مقرنس‌های درشت گچی تزیین شده است و طاق گنبد نیز قطاربندی‌های گچی رنگین دارد. ازاره‌های دو ایوان شمالی و جنوبی و اطراف صحن، با سنگ پارسی پوشش یافته و نمای صحن دارای تزیینات کاشی کاری معقلی از دوره صفویه است. طاق ایوان‌های شمالی و جنوبی، نقاشی هایی از عهد صفویه دارد و داخل ایوان‌های خاوری و باختری، با نقاشی های بعد از دوره صفویه تزیین شده است. شبستان مسجد در عقب ایوان باختری واقع و دارای بیست ستون سنگی به ارتفاع تقریبی 2 متر از سنگ پارسی است و به وسیله قطعاتی از سنگ مرمر شفاف، از بالا کسب نور می کند. در حال حاضر، هیچ کتیبه‌ای در مسجد وجود ندارد و تنها سنگابی با کتیبه‌ای مورخ رمضان 1108هـ . ق، وقف حاجی حیدر، دیده می شود. مردم سده معتقدند که این مسجد را امام حسن بنا کرده و در آن نمازگزارده است و به همین خاطر مسجد امام حسن نیز خوانده می شود. این بنا به شماره 1761 به ثبت تاریخی رسیده است.
نظرات بسته شده است.