این با در شهرستان داراب در استان فارس واقع گردیده و ظاهرا از بناهای دوره صفوی است . این مسجد با نقشه ای مغایر با دیگر مساجد ایران ساخته شده و تا حدودی به آرامگاه اعتمادالدوله طهرانی- پدر نورجهان : ملکه ایرانی هندوستان – که در شهر آگرای هند واقع است، شباهت دارد . بنا به شیوه برون گرا، فاقد صحن میانی و مشتمل بر شبستان مستطیل شکل میانی، ایوان ها و رواق هایی است که در چهار جهت شبستان قرار گرفته اند و چهار مناره حجیم و کم ارتفاع نیزدر چهارگوشه مسجد ساخته شده است . در هر یک از دو ضلع طویل تر بنا، ایوانی سراسری با پوشش طاق و گنبد و جرزهای مستطیل شکل ساخته اند که ایوان سمت قبله به حال خود باقی است؛ ولی ایوان دیگر با مسدود شدن دهانه به شبستان زنانه تغییر یافته است . در دو ضلع دیگر مسجد هرکدام یک ایوان و درگاه هایی قرار گرفته است . شبستان میانی، از جهات مختلف، درگاه هایی به ایوان ها و بیرون دارد و در ضلع جنوبی آن، محرابی با گچبری های ساده تعبیه شده است . پوشش این شبستان، نسبت به بناهای جانبی مرتفع تر ساخته شده است . مناره های گوشه ای مسجد به صورت دوازده ضلعی و دارای ازاره سنگی است که بالاتر از آن، سطح بدنه مناره قاب بندی شده و داخل قاب بندی، آجرهایی به شیوه خفته و راسته و خطوط بنایی چیده شده است . این بنا در دوره های متأخرتر تعمیر و بازسازی شده و به شماره 1597/3به ثبت تاریخی رسیده است .
نظرات بسته شده است.