خدنگ بزرگ

نام علمی : Herpestes edwardsii

نام انگلیسی: Indian Grey Mongoose

نام فارسی: خدنگ بزرگ

پراکندگی

(نَمس، مانگوز، موش خرما ( (بلوچی: رِجگوک، سُن جل، رسو)

 

مشخصات: جثه‌ای کوچک‌تر از سمور ولی به شکل موش دارد. پوزه کشیده،‌نوک تیز و چشم‌ها کوچک‌اند. گوش‌های گرد و کوتاه آن کمی از بین موها بیرون می‌آید. دم بلند و پرمو، دست و پا کوتاه با ناخن‌های بلند، قوی و جمع نشدنی، موها زبر و بلند، رنگ پشت گندمی، متمایل به حنایی، سر و دست و پا حنایی پررنگ و زیر شکم سفید است. معمولاً حلقه‌ای پهن و سفید در نزدیک پوزه مشاهده می‌شود.

اندازه‌ها: طول سر و تنه ۳۳ تا ۴۸ سانتی‌متر، دم ۳۵ تا ۴۵ سانتی‌متر، پا ۶ تا ۵/۷ سانتی‌متر.

زیستگاه: بوته‌زارها، باغ‌ها، نخلستان‌ها در مجاور انسان زندگی می‌کند.

پراکندگی: از بلوچستان تا جنوب کرمان، فارس و بوشهر.

پراکنش جهانی: عربستان تا هندوستان.

عادات: روزها فعال است. شب‌ها در لانه استراحت می‌کند. به صورت انفرادی یا گروه‌های فامیلی زندگی می‌کند. لانه را معمولاً به صورت سوراخ‌های زیرزمینی در نزدیک بوته‌های بزرگ، کنار دیوارها یا کپه‌های سنگ ایجاد می‌کند، بسیار کنجکاو، فعال، و چابک است. به سرعت می‌دود و به خوبی از درخت بالا می‌رود. در موقع دعوا، پشت خود را قوز می‌کند و حالت تهدیدآمیزی به خود می‌گیرد. در موقع خطر به پشت می‌خوابد و از خود دفاع می‌کند.

غذا: همه چیز خوار است. ولی مواد حیوانی را ترجیح می‌دهد. غالباً از موش‌ها، جربیل‌ها، پرندگان و تخم آنها، مار، مارمولک، حشرات، کرم‌ها و مواد گیاهی تغذیه می‌کند. معمولاً طعمه خود را تعقیب می‌کند و با گاز گرفتن سر یا گردن او را می‌کشد به علت سرعت عمل و عکس‌العمل سریع‌اش بر مارهای خطرناک غلبه می‌کند، موهای بلندش خطر دندا‌های سمی را کاهش می‌دهند.

تولیدمثل: احتمالاً‌در تمام فصول قادر به تولید مثل است. جفت‌گیری سه تا پنج دقیقه طول می‌کشد. دوره بارداری ۶۰ روز است. دو تا سه بچه می‌زاید. چشم‌های نوزادان در دو هفتگی باز می‌شوند. در دوسالگی قادر به تولیدمثل هستند. نر و ماده در پرورش بچه‌ها با هم همکاری دارند. طول عمر حدود ۱۲ سال است.

وضعیت فعلی: از وضعیت موجود این حیوان اطلاع دقیقی در دست نیست. ولی با توجه به مفید بودن و عدم شکار آن، خطری جدی نسل این حیوان را به خصوص در مناطق بلوچستان تهدید نمی‌کند.

۱۸ نظرات
  1. پویان می‌گوید

    با سلام من در شهر خودمون و کلن در استانمون به وفور زیاد هست شهر ما خرم آباد (استان لرستان)

  2. ارسلان می‌گوید

    بنده در پارک کوچکی در خیابان رباط اصفهان این موجود را دیدم

  3. ایران می‌گوید

    این حیوان از جانوران استان خوزستان نیز می باشد
    تو اهواز منطقه دانشگاه شهید چمران پر از این حیوانه که موش خرما بهش میگن
    از اونجا که این منطقه مار زیاد داره و این خدنگ ها دشمن مارها هستند بودنشون در این منطقه بسیار مفیده

  4. رضا وحدتی می‌گوید

    این همون هستش که مرغ ها رو شکار میکنه ؟

  5. مهدی می‌گوید

    احتمالا راسو را با خدنگ اشتباه می‌کنند، چون به هم شبیه هستند

  6. یاسر می‌گوید

    این حیوان در منطقه ما (شهرستان ایرانشهر قسمت بلوچستان) معروف به رجگوک هست و بومی اینجاست، همه جای بلوچستان دیده میشه. عزرائیل مرغ و خروس هست. الان چند ساله لانه مرغای من خالیه، متاسفانه چند بار همشونو خورد. هیچ راهی هم برای از بین بردنشون پیدا نکردم ، چون خیلی مکار و زیرک هست، منم دیگه مأیوس شدم تصمیم گرفتم دیگه هزینه نکنم

  7. مانده می‌گوید

    آقا این جانور بلای جان مرغ و خروس های من شده. کسی راه ساده ای برای دفع اون می شناسه؟

  8. سید میثم می‌گوید

    با سلام
    من این حیوان رو در زنجان روستای اسفجین دیدم و حتی یکیشو شکار کردیم .تقریبا سال ورود این حیوان به منطقه زنجانرود حدود سال ۷۰ هستش که باعث از بین رفتن تعداد زیادی مرغ در روستا ها شد حتی به چشم خودم دیدم که بیست حیوان رو از ناحیه گردن خفه و تعدادی رو هم سرشون رو جدا کرده بود و احتمالا سر یکیشونو خورده یا با خودش برده بود . اسم محلیش دله هست .یعنی اهالی بهش دله میگن . بعد از ورود این حیوان به منطقه به سرعت تعداد مرغ و خروس ها کاهش یافت .
    کلا حیوان مردم ازاری هست.

  9. سعید می‌گوید

    سلام.ما روبروی منزلمان یک منزل قدیمی هست که به تازگی یک خدنگ دران زندگی میکنه ومرتب داخل کوچه رفت وامد میکنه باید چکار کرد؟

    1. مرتضی خدایاری می‌گوید

      باید از سر مکتب فراریش داد

  10. مریم چمک می‌گوید

    بدون عکس مطالبتون جذاب نیست .فقط بومی ها میدونن خدنگه شکلیه!

  11. یوسف عباس زاده می‌گوید

    سلام به همه عزیزان
    جانوری که شما در گیلان دیدید نمونه مشابه اش رو در گلستان دیده ام
    ما در زبان محلی به این جانور عروسک میگیم
    مرغ و خروسها رو از ناحیه گردن گاز میگیره و خونشون رو میخوره
    با تشکر

  12. علی کسروی می‌گوید

    درود. پراکندگی این گونه خیلی بیشتر از مناطقیست که مشخص فرموده اید. خدنگ بزرگ در اکثر مناطق زاگرس بوفور یافت میشه، و من بارها خدتگ رو در شیراز و مرودشت دیدم.

  13. امیررضا می‌گوید

    ازاین حیوون کثیف تر زمین تاحالا به خودش ندیده تاحالا۳۰-۴۰ازمرغ وخروسامو کشته

  14. رضا کسروی می‌گوید

    بله؛ حق با جناب آقای ابراهیمی است؛ بنده خودم در روستای قهجاورستان نزدیک به فرودگاه اصفهان در سال ۱۳۹۰ به وضوح خدنگی را دیدم که از عرض جاده عبور کرد.

  15. محمدعلی ابراهیمی می‌گوید

    با سلام و عرض خسته نباشید و تشکر فراوان از مدیران و طراحان این سایت ارزشمند و کم نظیر.
    مشاهدات اخیر در استان اصفهان و در اطراف پارک جنگلی کوهستانی صفه نشان می دهند که خدنگ ها در این مناطق حضور فعال و رو به ازدیادی دارند.
    فیلم تهیه شده از خدنگ های کوه صفه اصفهان به همراه مطلب کاملی در همین ارتباط به قلم آقای دستان علوی را در آدرس زیر می توانید مشاهده کنید:
    http://kalaghjar.persianblog.ir/post/59

  16. رشیدی می‌گوید

    ممنون از مطالب خوبتون
    منم تا به حال فکر میکردم خدنگ فقط تو این مناطق هست اما چند روز پیش از کسی شنیدم که چند خدنگ را در جنگل هایه شهرستان فومن گیلان دیده است

  17. گیله لوی می‌گوید

    درود بر شما

    چند روزه که دنبال نام فارسی یک حیولان بومی در گیلان می گردم

    متأسفانه به اشتباه این حیوان را به نام راسو ثبت کرده اند
    ولی هیچ کس عکس راس راستکی از این حیوان در گیلان رو نگرفته

    عکس های زیادی از راسو و سمور رو سرچ کردم و به شاهدان عینی نشان دادم

    همه میگن که این حیوان بیشتر به عکس سمور شبیه هست تا راسو
    و کمی به موش نزدیک تره
    فکر کنم (زر بانیکا zare baanikaa) همین حیوانی باشه که نوشتید
    ولی در وبلاگ شما هم، گیلان رو زیستگاه این حیوان ندونستید
    تمام این ویژگی هایی که نوشتید رو زربانیکا داره
    شبیه موش هست. حیوانات رو از گردن می گیره
    گرچه خون حیوان رو از ناحیه گردن می خوره
    خونخواره نه گوشنخوار
    شبیه عکس های راسو نیست
    درست مانند موش هست
    شاهرگ طعمه رو در ناحیه گردن بریده و خون طعمه رو سر می کشه

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.