|
نام انگلیسی: Bonwoo Cave نام فارسی : غار بنوو
|
 |
||
غار بنوو در موقعیت جغرافیایی N27.374873 E53.885622 در استان فارس واقع است. غار باستانی بنوو در جنوب روستای عمادده مرکز بخش صحرای باغ از بخشهای لارستان فارس قرار دارد. این غار که از شگفتی های طبیعت در این قسمت از کشور پهناور ایران میباشد که با وسعتی قریب به 3000 متر مربع و با ارتفاعی نزدیک به 50 متر در دل کوه گاوبست از رشته کوههای زاگرس جنوبی واقع شده است. در خصوص نام این غار شگفت انگیز اقوال مختلفی وجود دارد از آن جمله عده ای بر این عقیده اند که نام اصلی آن داد بنیاد ( محلی که برای دادخواهی) می باشد و گروهی دیگرنیز نام آن را بن وو که رشه لغوی آن در زبان محلی تقریبا" شیبه داد بنیاد هست می دانند. بهر روی آثار به جای مانده در این محل حکایت از آن دارد که این غار قرنها پیش از ورود اسلام، محل سکونت قبایلی بوده است که با آمدن اسلام به جاهای دیگر خارج از ایران کوچ نموده اند.در این غار بیش از 24 حوض جهت جمع آوری آبی که در طول سال از سقف غار به صورت قطره های ممتد میچکد توسط ساکنان اولیه آن ساخته شده است که در حال حاضر تقریبا" 15 عدد آن سالم مانده و به روال گذشته عشایر ساکن در این محل از آبهای جمع آوری شده استفاده های فراوان می برند. کناره های دیوار غار ۱۲ حوضچه آب تقریبا” به ابعاد ۳×۳٫۵ و در راستای جنوبی ۷ حوضچه به ابعاد ۴×۵ متر وجود داردکه در ضلع غربی آن ۴ پلکان با خیز ۳۰ سانتی متر ساخته شده است.
از عجایب دیگر این غار این که چشمه آب به غایت شیرین آن در تمام فصول سال چه در سالهای پرباران و چه در خشکسالی جاری است. نوشته های برجای مانده بر سنگها حاکی از آن است که این محل روزگاری محل سکونت افرادی بوده است که زبان سانسکریت داشته اند و البته سمبلهایی در بنوو حکایت از وجود دین شیوا برستی در عمادده و بخصوص در غار بنوو دارد. شیوا یا خدای درهم کوبنده هنکامی که خشم میکیرد نماد نابودی ظلم و ستم میباشد. معمولا بیروان شیوا دوست دارند در انزوا زندگی کنند و با ریاضت های فراوان و گاها جند ساله خود را برای کارهای عجیب و غریب اماده کنند. بسیاری از کارهای مرتاضان هندی ریشه در شیوابرستی دارد. هم چنین سنگ نوشته ها و آثار حجاری شده در دل کوه و بر روی سنگها و همچنین منزلگاهها در جاهای مختلف و پراکنده در کوه گاوبست حکایت ازآن دارد که این قبیله نسبتا" بزرگ در جاهای مختلف این کوه زندگی میکرده اند که آثاری را مانند برستو(در زبان محلی) یا بارانستان، قلعه قلات، گورستانهای قدیمی که تا چندی پیش اثر آنها قابل مشاهده بود از خود به جای گذاشته اند.
تا چند سال پیش معبدی نیز در قسمت جنوبی این غار وجود داشت که بیشتر به آتشکده شبیه بود و در حال حاضر بر اثر سهل انگاریها به کلی ویران شده است. با وجود قدمت عظیم این غار و سابقه باستانی و هم چنین آثار بر جای مانده در آن متاسفانه هیچ کوششی از طرف سازمان میراث فرهنگی یا هر نهاد ذیصلاح در خصوص بازدید و کاوش و جستجو در آن صورت نگرفته و تنها کوشش صورت گرفته مربوط به عده ای از باستانشناسان ژاپنی است که گویا قبل از انقلاب به این محل مسافرت نموده اند. آثار کندو کاوهای غیر مجاز افراد سودجو متاسفانه در جای جای این مکان باستانی به چشم میخورد و بیم آن میرود که آثار با ارزش آن به تاراج رفته باشد. غار بنوو با شماره ۳۰۱۱۹ مورخ ۲۵/۳/۱۳۹۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
