لاسرتای ایرانی

نام علمی : eremias persica

نام انگلیسی:  persian racerunner    

نام فارسی: لاسرتای ایرانی 

مشخصات : فلسهای زیر چشمی در تماس با دهان ، فلسهای جانبی چهارمین انگشت فاقد ریشه های مشخص ؛2 ردیف منافذ رانی توسط فضایی کمتر از یک سوم اندازه هر کدام از هم جدا شده اند ؛ معمولا چندین فلس یقه ای به طور مشخص بزرگتر از فلسهای گلویی مجاور؛5 جفت سپر زیر آواره ای ؛ کمتر از 40 فلس گلویی ؛فلسهای بینی از پایین در تماس با 2 یا3 فلس لب بالا؛ 3 فلس دور انگشت چهارم ؛ 28 تا 39 فلس گلویی ؛ 56 تا 70 فلس پشتی، 23تا 35 فلس در حلقه نهم یا دهم دمی.
رنگ آمیزی : بالغها با نوار جانبی پشتی سیاه کم و بیش یکدست ؛ دست کم برای قسمت زیادی از اندازه آن،ردیفهای از نقاط کم و بیش مشخص و 4 نوار طولی قهوه ای روی پشت مابین نوار های جانبی پشتی قهو ای تا سیاه با نقاط سفید ؛ در عقب معمولا با نقاط سفید در یک ردیف در هر نوار ؛ قسمت انتهایی دم در جوانها مایل به آبی . جوانها در ناحیه پشت خاکستری کمرنگ یا خرمایی ؛ با 4 نوار طولی قهوه ای ؛ نوار میانی پشتی روشن در بالغها نوارهای تیره به 4 لکه سیاه کم و بیش منظم رو ی زمینه روشن تبدیل شده اند .؛ ناحیه شکم سفید .
 

زیستگاه : نواحی بیابانی ؛ نیمه بیابانی و معتدل ؛در دشتهای باز و یا دامنه ها با زمینهای پوشیده از سنگریزه و ریگزارها آمیخته با ماسه سنگ ، خاکهای رسی ، سنگهای رسی خرد شده ، خرده سنگهای رسوبی ، همراه با پوشش گیاهی استپی.
 

عادات و رفتار : روز فعال اند ، اغلب در حفره های پای بوته ها مخفی می شوند ، و هنگام فعالیت نیز در نزدیکی بوته ها دیده می شوند ؛ از بند پایان مختلف تغذیه می کنند .
 

پراکندگی جهانی : ترکمنستان ،ایران ، افغانستان ، پاکستان.
 

اندازه : نوک پوزه تا مخرج 98 میلیمتر دم 168 میلیمتر
 

ملاحظات : اینگونه در ایران در ارتفاعاتی بین 600 تا 3050 متر یافت شده است محل نمونه تیپیک از ایران ، حوالی اصفهان در استان اصفهان می باشد .