تمساح پوزه کوتاه ایرانی (گاندو)

ام علمی : Crocodyluc Palustris

نام انگلیسی:  persian crocodile    

نام فارسی: تمساح پوزه کوتاه ایرانی (گاندو)

 

 

پراکندگی

خزندگان از جمله جانوران ارزشمندی هستند که نقش مهمی را در تعادل چرخه طبیعت به عهده دارند. از میان حدود 200 گونه خزنده که در کشورمان شناسایی شده گونه کروکودیل از ارزش خاصی برخوردار است.
راسته کروکودیل‌سانان (Crocodylia) در ایران تنها دارای یک خانواده به نام کروکودیلیا (Crocodyliae) و یک گونه تمساح پوزه کوتاه ایرانی یا تمساح تالابی (Crocodyluc Palustris) می‌باشد. اهمیت این گونه منحصر به فرد از آن جهت است که تنها زیستگاه آن محدود به منطقه جنوب شرقی بلوچستان می‌شود و چون اهالی محل نام «گاندو» را برای این حیوان برگزیده‌اند، سازمان حفاظت محیط زیست جهت حراست و مراقبت از زیستگاه‌های طبیعی آن، مناطق فوق را تحت عنوان «منطقه حفاظت شده گاندو» تحت مدیریت خود دارد. وسعت این منطقه بر اساس جدیدترین اطلاعات ماهواره‌ای بالغ بر 465 هکتار بوده و دارای رودخانه‌های مهمی همچون سرباز، باهوکلات و کلاجو می‌باشد. در این روخانه‌ها برکه‌هایی وجود دارد که هر کدام توسط یک یا چند تمساح اشغال شده و با توجه به موقعیت آن، اسم خاصی دارد. معروف‌ترین برکه‌های موجود در منطقه عبارت‌اند از:


برکه فیروزآباد، برکه آزادی، برکه درگس، برکه کهیر برز، برکه هوت کت، برکه شیر‌گواز، برکه باهو کلات، برکه پیر سهراب، برکه زیر سد پیشین، برکه جنگل، برکه پلنگی و … و دریاچه سد پیشین. بسیاری از گودال‌های آب که اهالی روستایی به نام «هوتک» می‌گویند. در خلال سال‌های 77 تا 83 به دلیل بحران‌های خشک‌سالی، خشک شد و منجر به مرگ و میر تعدادی از این جانوران ارزشمند گردید به طوری که مامورین محیط زیست مجبور به زنده‌گیری و انتقال تعدادی از آنها به مکان‌های مناسب شدند. بر اساس سرشماری که در سال 82 انجام گردید. تعداد کروکودیل‌های ایرانی را نزدیک به 300 عدد تخمین زده‌اند که پر تراکم‌ترین بخش، منطقه پیشین و جکی‌گور بوده که در دریاچه سد پیشین نزدیک به 100 عدد مشاهده شده است.
به هر حال آنچه که دارای اهمیت می‌باشد آن است که اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی این گونه را به لحاظ ارزش و تعداد نادرشان در آخرین طبقه‌بندی خود در سال 2005 جزو گونه‌های آسیب‌پذیر اعلام نموده است. البته این گونه به جز در جنوب شرقی ایران در کشورهای نپال، پاکستان، هندوستان، بنگلادش، سریلانکا و احتمالاً بخش‌هایی از چین نیز وجود دارد که بیشترین تعداد آن از شبه قاره هند گزارش شده است. (شکل 1).

زیستگاه طبیعی
در نواحی رودخانه‌ای به ویژه در برکه‌هایی که آب آن عمیق‌تر باشد. تا کنون شواهدی مبنی بر زیست کروکودیل ایران در آب‌های شور به دست نیامده است.

تغذیه
اغلب شب‌ها به شکار می‌پردازد و شب‌ها در اطراف رودخانه به منظور تهیه غذا جستجو می‌کند، از ماهی‌ها، پرندگان و پستانداران اطراف رودخانه تغذیه می‌کند. البته گه‌گاهی به دام‌ها، سگ‌های گله و حتی انسان نیز گریزی می‌زند. چند سال پیش کشته شدن یک کودک 6 ساله توسط تمساح در ایران گزارش شده است و بر خلاف جثه‌اش به غذای زیادی احتیاج ندارد، شاید در روز به 500 گرم گوشت نیز قناعت می‌نماید. شکار را بعد از گرفتن به طور کامل با آرواره‌های قوی می‌فشارد و سپس آن را کاملاً به داخل آب می‌برد یا این که آن را در جوار رودخانه یا برکه مخفی می‌کند.

جفت‌گیری و زاد و ولد
تمساح ایرانی معمولاً بین 5 تا 10 سالگی بالغ می‌شود، اما تعداد محدودی از آنها به سن بلوغ می‌رسند. پرندگان شغال‌ها، روباه‌ها بزرگ‌ترین آفات بچه‌های تمساح هستند. در شروع فصل بارندگی تمساح ماده هنگام شب در حاشیه شنی رودخانه گودالی به عمق تقریبی نیم متر حفر می‌نماید و در آن 20 تا 60 تخم می‌گذارد و روی آن را با شن می‌پوشاند. هر تخم در حدود 5/6 سانتیمتر طول و 4 سانتیمتر عرض دارد. تمساح این حفره را معمولاً هم سطح بالاترین میزان قابل پیش‌بینی آب رودخانه حفر می‌کند. پس از تخم‌گذاری، کروکودیل ماده اغلب اوقات خود را برای حفاظت از تخم‌ها در اطراف این حفره می‌گذارند. پس از حدود 60 روز که زمان از تخم بیرون آمدن نوزادان است، مادر برای این که احتمالاً شن‌های روی تخم‌ها برای آنها سخت و سنگین نباشد به کمک آنها می‌شتابد. لازم به توضیح است که این گونه تنها خزنده ایرانی است که تا این اندازه از نوزادان خود مراقبت به عمل می‌آورد.

ظاهر کلی
توله با طولی برابر 20 تا 25 سانتیمتر به دنیا می‌آید. آنها به رنگ زیتونی و با نوارهای تیره بر روی دمشان و نقاط تیره رنگ در طول دو طرف بدنشان دیده می‌شوند. در حین رشد به تدریج این علائم محو می‌گردد. کروکودیل‌های مسن‌تر به رنگ قهوه‌ای روشن با علائم تیره پراکنده‌ای بر بدنشان هستند. در آرواره بالا 19 دندان و در آرواره پایین 15 دندان دارند (در مجموع 68 عدد می‌باشد). چهارمین دندان آرواره پایین بزرگ‌تر از باقی است، که در یک حفره در بالای فک جای می‌گیرد. ساختمان دندان گاندو برای جویدن مناسب نیست، اما شیره گوارشی آنها اسید فراوان دارد که می‌تواند در عرض چند دقیقه هر چیزی را آب نماید. سوراخ چشم او مانند گربه بیضی شکل است و عمودی که نشان‌دهنده سازش او با طبیعت یک روکش بی‌رنگ (پلک سوم) جهت زیر آب، و مجهز به دانه‌هی نورافشان جهت شکار در شب. در سوراخ بینی ماهیچه‌ای وجود دارد که آن را در زیر آب محافظت می‌نماید. گوش او به صورت شکاف باریک در عقب چشم واقع شده و پوسته‌ای متحرک جهت محافظت از آن در زیر آب دارد.


در قسمت پشت او 4 یا 6 ردیف صفحه استخوانی قرار دارد که در هر ردیف بین 16 تا 18 استخوان صفحه غضروفی و محکمی را ایجاد نموده‌اند و همچون زرهی (پشت او را از شانه تا کمر) می‌پوشانند. قسمت زیرینه تمساح، پوشیده از فلس‌های غضروفی ریز هستند.
در حدود نیمی از کل بدن کروکودیل را دم قوی این حیوان تشکیل می‌دهد. دم مانند سکان کشتی پهن و انتهای آن را صفحات دندانه‌دار استخوانی فرا گرفته است (33 قطعه) همچنین زاییده‌ای نیز در جلوی آن قرار دارد که به جلو بردن او در آب کمک می‌کند. دست و پا بسیار کوتاه است. 5 انگشت در هر دست و 4 انگشت در هر پا که با پرده نازکی نیز پوشیده شده است. تمساح پوزه کوتاه ایرانی از نظر اندازه و قد یک تمساح با جثه متوسط است. این کروکودیل می‌تواند با طول 4 متر نیز رشد کند اما در محل، تمساح‌های 3 متری نیز ندرتاً ممکن است دیده شوند. بزرگ‌ترین گاندو که تا کنون مشاهده شده حدود 6/3 متر بوده است و در منطقه‌ای به نام کافه یوسف در نزدیکی گرم بیت دیده شده.

 

۲ نظرات
  1. محمد می‌گوید

    با سلام
    ما قصد خرید بچه تمساح رو داریم لطفا راهنماییمون کنید که باید ازکجا وچگونه خریداری کنیم باتشکر

  2. امید می‌گوید

    با سلام
    ما قصد خرید بچه تمساح رو داریم لطفا راهنماییمون کنید که باید ازکجا وچگونه خریداری کنیم باتشکر

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.