سیمای بیابانی

سیمای بیابانی با عنایت به فاکتور های زیر قابل تحقیق است :
الف) پوشش گیاهی
بیابان به لحاظ رویش، تثبیت و بارآوری پوشش گیاهی ظرفیت محدودی دارد. از شاخص های فنی پوشش گیاهی در بیابان وجود گیاهان کم زی که دارای طول زندگی بسیار کوتاه بوده و با شرایط کم بارندگی بیابان سازگار شده اند،می باشد. این گونه گیاهان برای سازگاری با طبیعت به تجهیزات فوق العاده تکامل یافته ای مجهز شده اند که شامل هفت بذر انبار شده در هفت پیچش غلافی شکل با بافت بسیار محکم از سلولز به منزله بذرهای آماده برای هفت سال زراعی است که چنانچه خشکسالی باعث عدم تکامل گیاه گردد، در سال دوم مجدداً غلاف دوم پوسیده شده و آماده ی سبز شدن می شود. دیگر حالتی که در طبیعت گیاهان وجود دارد، خار دار شدن ساقه ها و کرک دار شدن برگ ها است  که با این حالت روزنه های درشت، به سوراخ های بسیار ریز میکروسکپی انتهای خار تغییر شکل یافته و نقش ارزنده ای در حفاظت از رطوبت گیاه بر عهده دارد.
ب ) شاخص انرژی خورشیدی دریافت شده
عدم ابرناکی در طول سال، عدم رطوبت کافی ،  و طول وعرض خاص جغرافیایی، از جمله عوامل اصلی در دریافت بالای میزان انرژی خورشیدی در منطقه ی بیابانی است . بحث تهیه انرژی مورد نیاز جوامع شهری و خانگی از انرژی خورشیدی در حوزه های کویری، می تواند یکی ا زراه حل های تأمین آسان و مقرون به صرفه این انرژی خدادادی محسوب گردد، که در ایران نیز در مناطق کویری مثل یزد توسط دانشگاه ها این مورد به تحقیق گذاشته شده است.
ج ) شاخص رطوبت خاک
بازدهی خاک های مناطق خشک، به دلیل کمبود رطوبت، عدم تکامل ژنتیکی خاک ها و بحث محدودیت های زراعی در خاک بسیار اندک است. در شرایطی که آب زراعی مصنوعی ( چاه ها و قنات ها ) در دسترس نباشد، عدم نزول باران کافی و کمبود رطوبت در خاک نمی تواند بیوماس(ساقه، برگ و ریشه ) مناسبی را که قرین به تولید اقتصادی و حتی زیست محیطی باشد، تامین کند.

راهکارهای بیابان زدائی

r="rtl" style="line-height: 150%; margin: 6 40" align="right">مناسب ترین راه حل های بیابان زدایی، شامل حفاظت از پوشش گیاهی موجود و افزایش فضای سبز و پوشش گیاهی در منطقه ی بیابانی است  که اهم آن شامل:
1- پخش سیلاب و پخش آب
پخش سیلاب و پخش آب ، راه حلی ممکن ، مقرون به صرفه و در دسترس ، در حوزه کوهستانی است. این عملیات شامل کنترل سیلاب حاصل از بارندگی در سال های پر باران، و پخش و بهره گیری از این نعمت خدادادی  است . چنانچه دایره ای از ارگان ها و تشکیلات سازمان اداری کشور متولی ارزیابی تکنولوژی بومی در خصوص آب، آن هم در مناطق خشک ایران می بود، دستاوردهای قابل تعمق و ارزنده ای را به دست می آوردیم.
2- تعادل دام و مراتع برای حفاظت از پوشش گیاهی موجود
حفظ گیاهان موجود، به منظور حفاظت از آب و خاک در منطقه بیابانی ، ازاولویت های اساسی خواهد بود. کاهش فشار دام و برنامه ریزی تجمیع عرصه ها، خروج دام  داران مازاد و دام مازاد و از طرفی احیاء و اصلاح مراتع و نیز توسعه ی منابع آب مراتع، امری ضروری است .
3- بهره گیری از متدهای ذخیره نزولات
این اقدام شامل مجموعه متدهایی است که موجب کنترل هرز آب ،  ثبت آب و نهایتاً نفوذ در محل نزول باران می گردد. روش تعبیه ی آبخیزهای کوچک برای کاشت و پرورش نهال های جوان از شیوه هایی است که در سراسر جهان اعمال می گردد.
4- احیاء شوره زارها
مسلماً در مناطق خشک دوره های ترسالی، همواره سیلا ب را که دارای مقادیر فراوانی املاح می باشد ، به دشت ها سرازیر می کند و تبخیر و تعرق سال های بعد، از جمله سال های خشک، صدها تن املاح را به سطح کشیده و دشت ها در معرض شوری قرار می گیرند. شوری از فاکتورهای محدود کننده توسعه گیاهی و افزایش پوشش سطح سبز می باشد که در رابطه با مسائل زیست محیطی بسیار حائز اهمیت است . احیاء شوره زارها می تواند شامل موارد زیر باشد :
حذف آب در سر شاخه ها و نفوذ آب توسط پروژه های آبخیزداری ازجمله سدهای کوچک، گور آب و پخش آب.

نظرات بسته شده است.