این بنا در محله دردشت اصفهان واقع است. بنای اصلی آن، از آثار دوره شاه عباس اول است که ساخت آن یک سال بعد از مرگ نامبرده، در اولین سال سلطنت شاه صفی ـ 1039هـ. ق ـ به اتمام رسیده و در دوره قاجاریه، شبستان زیبایی بدان افزوده شده و بخش‌هایی از آن تزیین شده است. بنای کنونی مسجد، با نقشه چهار ایوانی، دارای سردر، صحن، ایوان‌های چهارگانه، شبستان، تزیینات کاشی کاری و کتیبه‌های تاریخی است. کتیبه مقدم تر بنا، در داخل ایوان خاوری، به شعر و به تاریخ 1034 هجری است. براساس متن این کتیبه، مسجد را شخصی به نام آقا نور ساخته است. کتیبه اتمام بنا، بر سر در خاوری به خط ثلث سفید بر زمینه کاشی خشتی لاجوردی رنگ نوشته شده است. براساس متن کتیبه، بنای مسجد به وسیله نورالدین محمد اصفهانی، در زمان شاه عباس شروع و در سال اول سلطنت شاه صفی به اتمام رسیده است. کتیبه مزبور به خط محمدرضا امامی است. شبستان ستون دار این مسجد، بسیار زیبا و دارای ستون‌های سنگی و پوشش چشمه طاق است که در وسط طاق‌ها، قطعاتی از سنگ مرمر شفاف جهت نورگیری قرار داده‌اند. این شبستان، محراب کوچکی دارد. سردر خارجی شبستان جنب سردر شمالی مسجد نیز تزییناتی از نوع کاشی های گره و خطوط بنایی دارد. این شبستان، از الحاقات قرن سیزدهم هجری است و به هزینه حاج محمد ابراهیم قزوینی ـ امام جماعت سابق مسجد ـ بنا شده است. پشت بام این شبستان، در ردیف زیباترین مهتابی های مساجد اصفهان است. این مسجد، در بهمن ماه 1365 شمسی، در معرض حملات هوایی عراق قرار گرفت که در نتیجه آن، خرابی هایی در صفه جنوبی، لنگه طاق‌ها، تزیینات کاشی و آیینه و گلدسته مسجد ایجاد شد که بعدها به همت مسئولین مربوطه بازسازی و مرمت گردید.
نظرات بسته شده است.