زمانى‌که دو امدادگر موجود هستند یک نفر مى‌تواند مسئول باز نگه‌داشتن راه هوا، انجام تنفس دهان به دهان و امتحان نبض شود؛ و در همین هنگام دیگرى مى‌تواند عمل کمپرس قلب را انجام دهد. اگر انجام روش‌هاى نجات زندگى طولانى شد دو امدادگر مى‌توانند جاهاى خود را با هم عوض کنند و به این ترتیب کمتر خسته مى‌شوند. دو امدادگر بایستى مقابل هم در طرفین مصدوم قرار گیرند.
۱. امدادگر اول بالاى سر مصدوم قرار مى‌گیرد و امدادگر دیگر پهلوى او قرار مى‌گیرد به‌طورى که سر و دست‌هاى او به موازات وسط سینه مصدوم باشد.
۲. امدادگر اول که بالاى سر مصدوم قرار دارد بلافاصله راه تنفس را باز نموده چهار تنفس دهان به دهان سریع به او مى‌دهد و نبض را آزمایش مى‌کند (به مبحث کمک به گردش خون مصدوم مراجعه شود). اگر قلب نمى‌زد امدادگر دیگر بایستى پنج کمپرس سینه انجام دهد.
۳. روش‌هاى نجات زندگى را به این ترتیب ادامه دهید: امدادگرى که بالاى سر قرار دارد یک تنفس دهان به دهان به مصدوم مى‌دهد و به دنبال آن امدادگر دیگر پنج کمپرس سینه انجام مى‌دهد. این عمل باید با سرعتى معادل ۶۰ کمپرس در دقیقه انجام شود تا آنکه قلب شروع به زدن نماید (براى آنکه سرعت درست را پیدا کنید بشمارید ۱۰۰۱، ۱۰۰۲ و …). آزمایش نبض بایستى دقیقه اول پس از انجام این اعمال انجام شده و پس از آن هر سه دقیقه یکبار یا هر دوازده دور انجام شود.
توجه:
امدادگرى که بالاى سر قرار دارد بلافاصله پس از هر پنج کمپرس بایستى به مصدوم نفس بدهد به این ترتیب وقفه‌اى در کار پیش نمى‌آید.
نظرات بسته شده است.