خرگوش غربی

نام علمی : Lepus europaeus

نام انگلیسی:  European Hare  

نام فارسی: خرگوش غربی

 

 

پراکندگی

(ترکی: دُوشان) (کردی: هورشِه، خروش، کروشک، کرکی)

مشخصات: جثه بزرگ‌تر از خرگوش‌های اهلی، گوش‌ها بلند، شبیه گوش الاغ با انتهای گرد و نوک سیاه که این سیاهی یکی از وجوه تمایز آن با خرگوش‌های اهلی است. چشم‌ها درشت، دم کوتاه، دست‌ها دارای پنج و پاها دارای چهار انگشت هستند که به ناخن‌های قوی ختم می‌شوند. کف دست و پا از موهای زبر و برس مانند پوشیده شده است که باعث چسبیدن و جلوگیری از اصطکاک آنها می‌شود. پاها به طور مشخص‌‌ بلندتر از دست‌ها هستند. رنگ موهای پشت متفاوت، از خاکستری روشن تا قهوه‌ای و زیر شکم سفید است، موهای دم بلند و نرمند. بالای دم سیاه و زیر آن سفید است.

 

اندازه‌ها: طول سر و تنه 40 تا 65 سانتی‌متر، دم 7 تا 11 سانتی‌متر، پا 5/11 تا 15 سانتی‌متر، گوش 5/8 تا 14 سانتی‌متر، وزن 5/1 تا 7 کیلوگرم. وزن ماده‌ها گاهی از نرها بیشتر است.

 

زیستگاه: اکثر زیستگاه‌ها اعم از جنگلی، کوهستانی، بیابانی، استپی، باغات و مزارع کشاورزی.

 

پراکندگی: مناطق غربی ایران از جنوب غربی دریای مازندران، آذربایجان، کردستان تا خوزستان.

پراکنش جهانی: اروپا و آسیا.

 

عادات: شبگرد است، در اوایل غروب از پناهگاه خارج می‌شود. گاهی اوقات در طول روز نیز مشاهده می‌شود. به صورت انفرادی زندگی می‌کند. خرگوش‌ها معمولاً در داخل قلمرو خود چند استراحتگاه دارند که از آنها بر حسب موقعیت‌های مختلف استفاده می‌کنند. در موقع انتخاب استراحتگاه جهت باد را در نظر می‌گیرند. خرگوش‌ها هیچ وقت مستقیماً به طرف استراحتگاه نمی‌روند بلکه برای گیج کردن حیواناتی که از طریق رد آنها را تعقیب می‌نمایند چندین بار در مسیرهای مختلف حرکت می‌کنند، خرگوش‌ها با حس شنوایی بسیار قوی و گوش‌های بلند خود انواع صداها و محل آنها را تشخیص می‌دهند. هفت متر طول و سه متر ارتفاع را به آسانی می‌پرند. خرگوش‌ها معمولاً با چشم‌های باز، در حالی که گوش‌ها را به عقب خوابانیده‌اند در زیر بوته‌ها به استراحت می‌پردازند، ولی خواب نیستند، چنانچه دشمن فاصله‌اش از سه متر کمتر ‌شود با یک پرش از جا می‌پرند و به سرعت فرار می‌کنند.

 

غذا: از قسمت‌های مختلف گیاهان مانند ریشه، پوست، جوانه و میوه تغذیه می‌کنند.

 

تولیدمثل: در تمام فصول قادر به تولیدمثل هستند. معمولاً دو بار و گاهی بیشتر در سال می‌زایند. در موقع جفت‌گیری بین نرها نزاع‌های سختی در می‌گیرد که شامل ضربه‌ زدن با دست‌ها و لگد زدن با پاها است. دوره آبستنی حدود 42 روز است و دو تا چهار بچه مودار و با چشم باز می‌زایند. بچه‌ها به مدت سه هفته وابسته به مادرند، در یک سالگی قادر به تولیدمثل هستند. خرگوش ماده آبستن قادر به جفت‌گیری مجدد می‌باشد. طبق بررسی‌های انجام شده در یک شاخه رحم، تعدادی جنین رشد یافته، و در شاخه دیگر تعدادی جنین رشد نکرده مشاهده شده است. طول عمر خرگوش وحشی حدود 12 سال است.

۴ نظرات
  1. سارا می‌گوید

    من یدونه ازینا دارم عشقن و خیلی خوشحاالم ک دوازده سال عمرشونهه

  2. محسن می‌گوید

    این گونه تو منطقه ما که زمین های کشاورزی و باغ زیاد داره فراوون هست، به خاطر کارم مدتی رفتارشونو زیر نظر گرفتم و عادت هاشونو میدونم، از بعد از ظهر غروب آفتاب بیرون میان و صبح به محض برخورد نور خورشید به لونه هاشون بر می گردن، در واقع تمام مدت فعالیت شون زمانیه که آفتاب حداقل به طور مستقیم بشون برخورد نکنه، منطقه ما چون باغها با دیوارهای کاه گلی به هم چسبیده هستن خرگوش ها با سوراخ هایی که چهار گوشه دیوارهای این باغ ها درست کردن نوعی سرپناه امن نیمه طبیعی برای خودشون درست کردن که بسیار کارآمد هم هست، به این شکل که اگر از دست شکارچی فرار کنن از زیر دیوار وارد باغ شده سوراخی که هیچ شکارچی دیگه نمیتونه ازشون وارد شه و همه باغ ها هم از همین سوراخها به هم وصل هستن، ترکیب مزارع متنوع و فراوان و آب کافی و پناهگاههای باغی جمعیت شون رو خیلی زیاد کرده و به جرات بزرگترین و چاق ترین هایی که در مقایسه با همه خرگوش های وحشی جاهای دیگه دیدم

    1. پاشا می‌گوید

      سلام منطقه شما کجاست؟

  3. سلام می‌گوید

    با سلام
    اگر برای این نوشته ها رفرنس معتبری دارید لطفا برایم ارسال کنید. ممنون

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.