آگامای سروزغی ایرانی

ام علمی : Phrynocephalus persicus

نام انگلیسی : persian toad agama

نام فارسی : آگامای سروزغی ایرانی

مشخصات: فاقد چین پوستی در گوشه دهان؛ فلسهای پشتی یکتواخت نیستند؛ برخی ناخن مانند، اغلب توبرکولی؛ پولکهای بینی توسط 3 تا 5 ( بطور استثنایی 1 و معمولاً 3 ) ردیف پولک از هم جدا شده اند؛ اطراف سر و گردن فاقد فلسهای ریشه ای شکل بلند؛ سوراخ بینی از اطراف سر به خوبی قابل رویت است؛ دارای یک ردیف تاج طولی پشت گردنی از 3 تا 8 فلس بر آمده و نوک تیز؛ فاقد چنین متقاطع پوستی در سرتاسر پشت گردن.
رنگ آمیزی: پشت قهوه ای روشن، خاکستری روشن تا خاکستری تیره با آثار متقاطع تیره و نقاط صورتی و آبی پراکنده؛ سطح شکمی بدن سفید چرکی تا کرم؛ گلو با یک لکه خاکستری روشن که در زیر مشخص تر است؛ دم با نقاط تیره پهلویی پشتی؛ سطح شکمی دم خاکستری مایل به آبی کمرنگ یکدست یا با نقاط متقاطع خاکستری روشن.
 

زیستگاه: نواحی نیمه بیابانی خشک، در دشتهای سنگی، ریگزار، خاکهای رسی آمیخته با سنگریزه‌ها، در اطراف بریدگیها، دره‌های کوچک، شکاف‌های کوچک، شکاف‌های ایجاد شده توسط آبراهه‌ها، همراه با پوشش گیاهی اندک پراکنده بیشتر از نوع بوته ای.
 

عادات و رفتار: هنگام روز فعال هستند؛ از مورچه‌ها، سوسک‌ها و دیگر حشرات و عنکبوتیان کوچک تغذیه می کنند.
 

پراکندگی جهانی: آذربایجان، ارمنستان، ترکیه، ایران.
 

اندازه: نوک پوزه تا مخرج 59 میلیمتر دم 57 میلیمتر.
 

ملاحظات: این گونه در قبل همان گونه P.helioscopus بود، و سپس زیر گونه ای از این گونه نام برده شد.ولی توسط Mezhzherin و Golubev در سال 1989 تحت یک گونه مستقل توصیف شد؛ اگر این گونه در کنار گونه P.helioscopus قرار گیرد، مشاهده می شود که بدن و سر پهن تر و گردن کوتاه تر است. محل نمونه تیپیک در ایران واقع در امتداد مسیری ما بین ارمنستان و تهران می باشد.